Nieuws

WESTMALLE – De Koninklijke Fanfare De Noorderzonen begeleidde dit weekend de sint met gepaste trots. Een week eerder behaalde ze op het vierjaarlijkse, provinciale toernooi een score van 78 procent in eerste afdeling.

“Het beste resultaat ooit”, glundert voorzitter Erwin Brabants. “Vier jaar geleden behaalden we maar 60 procent, in tweede afdeling.” Brabants ziet duidelijke redenen voor dit succes. “Als een groep er voor 100 procent voor gaat en iedereen aanwezig is op repetities, valt zo’n resultaat niet uit de lucht. Dirigent Erwin Robbens zorgt voor de juiste balans en haalt het beste uit de mensen.”

De Noorderzonen groeien nog steeds en tellen nu al 47 muzikant-leden. “Vorige week kwam er nog een vrouwelijk lid bij, waardoor we nu meer vrouwen dan mannen in onze fanfare hebben. Ons lokaal is net groot genoeg, maar misschien moeten we de gemeente eens om een groter vragen, zodat we al onze activiteiten in eigen zaal kunnen houden”, anticipeert Brabants. De fanfare heeft ook een unieke overeenkomst met de muziekschool gesloten.

“We steunen ouders van muziekstudenten financieel, onder meer bij de aanschaf van een instrument. Zijn ze geschikt voor de fanfare, dan krijgen ze zelfs alle geld voor de muziekschool terugbetaald. Ik hoop dus dat we het huidige niveau kunnen handhaven met eigen mensen”, zegt Brabants.

Op concertbezoek bij… De Kon. Fanfare “DE NOORDERZONEN” – WESTMALLE

’t Was reeds een tijdje geleden dat we nog eens in Westmalle verzeilden. Maar het gebeurt als eens dat de verwachting, in dit geval “we geraken toch niet in Westmalle”, het anders uitdraait en plotseling toch de mogelijkheid is om naar een concertuitvoering te gaan. Zo waren we te gast bij de K.F. De Noorderzonen uit Westmalle

In de nog echt zoals vroeger ogende parochiezaal zaten we wel wat eng op elkaar. Maar ’t was nodig want de zaal liep volledig vol. Ook het podium was druk bezet. Je merkt dat de fanfare duidelijk de wind in de zeilen heeft: een goede bezetting waar­bij het mij opviel dat de bugelsectie quasi volledig vervangen was door cornetten. Een evolutie die ik, ten persoonlijke titel, betreur. Misschien moet men in de academies eens een promotie voeren voor dit toch wel prachtige instrument en dat, nog steeds naar mijn mening, juist voor de typische fanfaresound zorgt. Dit terzijde gelaten: het con­cert zelf.

De fanfare onder de leiding van Erwin Robbens opende met “Fasten Seatbelts” (H. Vansant), een pittig werkje dat spijtig genoeg niet volledig tot zijn recht kwam daar de geluidsinstallatie (de speaker) de fanfare overstemde. Met een beetje minder power had dit werk heel wat mooier geklonken want ze kunnen het in Westmalle! Ten bewijze hiervan het werk “Crest of Nobility” (R. Sheldon/P. Verhaegen) waarin we enkele zeer mooie passa­ges mochten beluisteren. Ook in het derde werk “Haexdonck” (G. De Ranter) zaten prachtige din­gen en dienen we zowel de altsaxen als de euphoniums te feliciteren. Opmerkelijk was dat gaande­weg de muzikanten zich zekerder van hun stuk voelden. Een zeer vlotte (goede tempo’s!) “Pirates of the Carribbean” en vervolgens “Selections from Mamma Mia” maakten dat dit eerste deel van het concert meer dan geslaagd was. Persoonlijk noteerde ik nog eens dat de sax­sectie een zeer goed niveau haalde, de trompetsolo tot zijn recht kwam en het publiek beide wer­ken waardeerde. Tot slot van dit eerste deel de mars “Cum Laude” (W. Laseroms) die ons ook kon bekoren.

In het tweede deel mochten we als eerste werk “Beat, Blues and Swing” (K. Plentinckx) beluiste­ren. Toffe inzet met de ritmesectie, steengoede solisten en een pittige swing, een mooi werk. En­kel het bluesgedeelte mocht iets meer melancho­lisch klinken. Spijtig dat men in de zaal nog niet doorhad dat het concert terug begonnen was. ’t Is schijnbaar moeilijk om echt stil te zijn en te luisteren, nochtans de muzikanten verdienden dit! Het mooie werk “A Scheldt Portrait” (R. Defoort) zorgde dan toch voor stilte, en in “Band of Brothers” (M. Kamen/D. Barry) hoorden we een prachtige inlei­ding en goed samenspel. Het bekende werk “Showtime” (S. Van Calster) werd met de nodige bravoure gebracht. Buiten de correcte tempo’s (een pluim voor de dirigent!) hoorden we een mooie sopraansax en een goede trombonesectie. “We will rock you” (Queen/Van Kraeydonk) werd zeer goed uit­gevoerd waarbij en ook dat is zeer persoonlijk, de muziek nog rauwer mag klinken. Tot slot volgde een vlotte afsluiter met “The Village People Hit Mix” waarna het orkest een verdiende ovatie kreeg van het publiek. Dat een bisnummer niet kon uitblijven lag in de verwachting.

We hebben genoten in Westmalle, niet van de bekende Trappist, (alcohol controle …) maar wel van een goed concert. Buiten het feit dat de pre­sentator wel eens last had van de zenuwen ont­brak toch het ludieke element niet. We zagen en hoorden een orkest dat duidelijk in de lift zit. Profi­ciat voor de dirigent en z’n muzikanten.

E.S.

Bron: Vlamo Klankbord – Editie 05/2008